Västervik 7 juli Op 5 juli in Västervik aangekomen na een prachtige passage door de Spårasund, een engte westelijk van de grote doorvaart. Zoals onze Duitse gids ons vertelt: diese Passage ist wohl für alle Crews (je hoort het een Duitser zeggen) die Västervik besuchen, ein spannendes Urlaubserlebnis. En spannende Urlaubserlebnissen, daar doen we het voor. [De lezer merkt het aan de frivole toon: zojuist is het post-trouwdag champagne-ontbijt genoten. De Jip en Janneke champagne had overigens op de kinderen precies hetzelfde effect: een ongemotiveerd overmoedige stemming.] Hoe dan ook: vandaag wordt er aan het zwembad gehangen tot we rond het middaguur de haven verlaten moeten. Dan gaan we ws. voor anker iets oostelijk van Västervik waar aantallen gelukkige Zweden schitterende vakantiehuizen op nog schitterender locaties hebben neergepoot. Daar is een strandje waar de kinderen hun aandeel in de vakantie kunnen opeisen. Als de wind het toelaat blijven we daar vannacht liggen en koersen daarna richting Loftahammar waar wij '[unsere] persönliche Schärenparadies entdecken können' (om weer onze vrienden Greti und Harm te citeren). Daarna gaat de koers voor het eerst sinds vele weken zuidwaarts: we hebben lang gedacht Gotland aan te doen, maar de zeiltocht daarheen bedraagt een dikke 60 nautische mijl, terug naar Öland idem, en dat is voor de kinderen -en voor ons ook gegeven de windstilte waarin we zitten- geen pretje: 11 uur lang een stampende dieselmotor in je oren, terwijl de terugweg nog beginnen moet. Een ander argument is dat de scheren dusdanig mooi zijn, dat het alleszins de moeite waard is daar nog te blijven, en dat Gotland ook tijdens een auto/vliegvakantie bezocht kan worden. Dus: vanaf dinsdag is de verwachting van de Noren (zie aanbeveling in te bezoeken sites; de Zweden beschikken tot hun schaamte over een zeer slechte weersite) dat de wind wat vanuit andere richtingen dan zuid gaat blazen. Gisteren hebben we onze trouwdag gevierd in Pippiland: na een bustocht -eindelijk wat zicht op de Zweedse binnenlanden, wat een schitterend ongerepte natuur waar de kust soms tot diep in het land dringt- aangekomen te Vimmerby waar Astrid Lindgren is geboren. Daar is het Astrid Lindgrenpark waar alle bekende jeugdboeken (o.m. Ronja, Pippi Langströmm, Emil) terugkomen. Een heerlijk ruim opgezet park met allemaal speeltuinen en toneelvoorstellingen van de personages. Daarna de kinderen voor de Mac geplant met een dvd en samen op 1 fiets (jawel dat is een bezienswaardigheid in Zweden die enige toelichting vraagt: ouderen en kinderen fietsen hier met een veiligheidsvlaggetje op hun fiets, voor je gevoel draagt werkelijk iedereen een helm die slechts bij het naar bed gaan en dan nog alleen onder stabiele omstandigheden mag worden afgezet, en alle mensen die het water dichter naderen dan de kritieke grens van 2 meter dragen een zwemvest: veiligheid voor alles. Dus: als je je een Zweedse Jåmes Bønd voorstelt in een speedboot, draagt deze een zwemvest; het foldertje van Västervik toont een stoere vader met dochter in een speedboot op kalm water -beiden met zwemvest. 's Winters vriest het hier dicht, zo vertelt ons het foldertje van de omgeving. Mocht je gaan schaatsen neem dan het volgende mee: schaatsen, fakkels, overlevingspak, pikhaken, touw, fluitje, etc.). Hoe dan ook: Sas en ik reden dus samen op slechts één fiets, beiden ongehelmd door de stad waarbij we eerst de System Bolag (de staatwinkels die als enige sterke drank verkopen) aandeden ("verkoopt u ook hashies?") en daarna tegen het verkeer in terugreden naar Da Kit met de voor ieder herkenbare tassen van de System Bolag vervaarlijk slingerend aan het stuur; het leverde ons de nodige geschokte blikken op, waarbij je eerder verwacht dat een Zweed een uitgebreide argumentatie met je start waarom dit soort gedrag onoorbaar is, dan dat je de politie tegenkomt -die hebben we in Zweden (met uitzondering van de agenten in Pippi-land) sowieso nog niet gezien. "Yeah"' verzuchtten onze Zweedse vrienden enigszins gegeneerd, "Sweden is all about security". Niet het soort security van de Anglosaksische wereld van controle door autoriteiten maar zelf opgelegde en door sociale controle gegarandeerde veiligheid. Hoe dan ook: het champagne-ontbijt is achter de kiezen, de teksten zijn weer in geblogd: tijd om badwaarts te gaan en te genieten van wat komen gaat.