Maandag 21 juni
Gisteren om een uur of 8 vertrokken uit de haven van Rønne op Bornholm. We hebben er twee lekkere dagen gehad: ons over het eiland laten vervoeren per bus en genoten van alle goede zaken die Denemarken te bieden heeft. Glooiend groen landschap, mooie kusten, kneuterige dorpjes en heerlijke vis. (Niet voor niets wordt hier gezegd dat toen onze lieve Heer klaar was met de schepping van Scandinavië, hij alle goede zaken die hij nog over had bijeenvoegde en daarvan Bornholm schiep.)
De Kittiwake wordt weer bewonderd in de haven. Als ik 's avonds wat bezig ben in de kuip komt een Pool aan dek op zijn schip en zegt in gebroken Engels (zo'n vet Russen-accent uit een Rocky-film) 'excuse me sir, but Kittiwake really very beautiful boat, very beautiful, really'. Het was liefde op het eerste gezicht zeg ik -zoals de eervorige eigenaar tegen zijn vriendin zei, toen hij ons kwam bezoeken tijdens het klussen in de NDSM-loods 'ik ga even terug naar mijn eerste liefde'. De buurman aan de andere zijde met een klassiek stalen jacht vraagt of de romp van plastic is. Hanno had al tijdens het klussen
gezegd 'werk je snel en rommelig, dan krijg het compliment dat je een mooi oud schip hebt, werk je echt mooi, dan zullen ze zeggen dat de romp in de epoxy staat'. We hebben ons werk in winter en voorjaar goed gedaan. Als we 's ochtends vertrekken worden we gefotografeerd en gefilmd.

Buiten Rønne staan nog forse rollers van de harde wind van gisteren. De wind zal vandaag verder afnemen, maar de golven zullen nog wel even door blijven staan. In ieder geval heeft het zijn effect op de kinderen: nadat ze eerst met bravoure -ach mamma, die golven vallen best wel mee- zitten te rommelen in de kajuit, worden de snoetjes witter en de stemmen zachter. Dan verdwijnen ze naar het vooronder: Lidewijde in ons bed, Feie in het hare. En helaas: de Primatour die normaal wat versuffend kan werken, hebben we te laat gegeven: Feie geeft als eerste over, knap in een klein bakje, Lidewijde benadert het nonchalanter -voor haar is het de zoveelste keer- en geeft over op onze dekbedden (constateert dit feit en meldt opgelucht dat ze nu lekker gaat slapen). Omdat het buiten wat ruig is :-) moet Saskia naar binnen om de boel op te ruimen. En daar is moed voor nodig. In een stampend en slingerend schip met twee huilende kinderen en een met kots(lucht) gevuld vooronder schoon te maken, onderscheidt de watjes van de helden. Wit ging Saskia naar beneden, groen kwam ze weer boven met putsen, handdoeken, dekbedden en nog zo wat. 'Hier' was haar even korte als inzichtgevende commentaar.

Afijn: de rest van de tocht blijven de dochters wat brak. Lidewijde weet waar ze aan toe is en blijft te kooi en eet weinig. Feie heeft er iets minder last van maar is te snel ziek om in de kajuit te spelen maar ook te beter om in bed te blijven. Uiteindelijk helpt de Ipod met Erik en het klein insectenboek.

Terwijl de wind verder afneemt, we andermaal de shipping lane passeren en de lucht verder klaart, worden de eerste contouren van Zweden zichtbaar. We koersen af op Simrishamn en meren daar iets na vieren af. De stemming aan boord is uitbundig 'we hebben Zweden gehaald' en we kunnen hier de komende week het midzomerfeest vieren.

Vandaag maken we op meerdere fronten schoon schip en genieten daarna van lekker weer op het strand, wat winkelen en vanzelfsprekend wat klussen aan het schip.