Van Monnickendam naar Rensburg

Dinsdag 1 juni uit Monnickendam vertrokken. Vanwege de stevige noorden wind die de komende dagen wordt voorspeld, gaan we binnendoor: via het PM-, het Van Starckenborg-, en het Eemskanaal. Een weinig poëtische route -het Reitdiep is een veel mooier alternatief, maar hiermee zijn we in 2 dagen in Delfzijl. Daar maken we schoonschip: doen -net als onderweg- het nodige lakwerk, breeuwen en rubberen van enkele deknaden, en schilderen van de kombuis. En een oneindige hoeveelheid troep sorteren en stormvaste plekken geven.
Vrijdagochtend slaan we voor vertrek nog het grootzeil aan en vertrekken met het staartje van de eb richting het wantij van Borkum. Uiteindelijk zijn we te vroeg; we gaan een halfuur voor anker en hobbelen dan over de 1.80m die er op dat moment staat. Daarna vlot door voor het wantij van Juist. Helaas allemaal op de motor. In Norderney een tamelijk lege haven. De voorspelling voor morgen is noord-west 3; waarschijnlijk komen we tegen het eind van de middag in Cuxhaven aan.
De wind is variabel 2, dus een nieuwe dag motoren. In de uitgaande geul naar de Noordzee staat een misselijk makende deining; na de uiterton komt er meer rust, maar de deining blijft de komende uren dwarsscheeps staan. Om ca. 12 uur kruisen we de Jade-monding -wat een geringe hoeveelheid scheepvaart vergeleken met vorige jaar! is dat toeval of weerspiegelt het de economische stand van zaken? Tegen 14 uur passeren we de Westertill, en beginnen we de aanloop van de Elbe. We krijgen zo’n drie knoop stroom mee en razen met 10 knoop langs Cuxhaven. We mikken op een leeg Brunsbüttel achter de sluis. Dat blijkt een misrekening: voor het sluizencomplex liggen tenminste veertig jachten te wachten op schutten -we zijn veruit de jongste bemanning in een nagenoeg volledig door 55+ gedomineerde sluis. We sluiten achteraan aan. Het rondvaartbootje voor ons dat passagiers de Elbe laat zien, geeft flink schroef terwijl we ze passeren en klassiek stuiterend van sluismuur naar sluismuur -hierbij gefilmd door de dagjesmensen- leggen we vast. Brünsbuttel is nokvol en we varen nog een dikke twee uur verder tot de eerste overnachtingsplaats: een mooi ankerplekje, met zeeschepen die vlak langs varen.
De volgende dag - 6 juni- is nog een kort stuk tot Rensburg. Terwijl Saskia de autobahn onveilig maakt, struinen Hanno en ik het feestelijke haventerrein af, genietend van bier en bratwurst.
Vandaag regent het, de in de droogte opengetrokken deknaden laten nog flink water door; dat betekent weer nieuwe breeuw- en rubberactiviteiten zodra het droog is☺